Prace magisterskie zamykają drugi stopień edukacji w szkołach wyższych. Uzyskanie tytułu magistra jest respektowane we wszystkich krajach Europy oraz w większości krajów świata, za sprawą systemu bolońskiego. Celem wprowadzenia tego systemu miało być ujednolicenie struktury kształcenia na szczeblu wyższym. Tym samym wprowadzono podział na trzy stopnie, na których nauka kończy się uzyskaniem jakiegoś tytułu.
Kończąc naukę po trzech latach uzyskujemy tytuł licencjata i mamy wykształcenie wyższe niepełne. Kiedy już napiszemy prace magisterskie można powiedzieć, że mamy całkowite wykształcenie, ale jeśli marzy nam się dalsze rozwijanie swojej wiedzy bądź kariera wykładowcy, możemy otworzyć przewód doktorski. Co w ogóle oznacza ta nazwa?
Otóż przewód doktorski to nic innego jak szeroko pojęte postępowania wpisujące się proces nadawania stopnia naukowego doktora. Do nadzoru nad tymi czynnościami powołuje się między innymi specjalną komisję, tworzoną na wniosek samego zainteresowanego. Ma ona czuwać nad otwarciem przewodu, przeprowadzeniem egzaminów doktorskich, recenzją pracy doktorskiej, a także nad opieką ze strony promotora.
Wszystko to kończy się publiczną obroną oryginalnej pracy stworzonej przez doktoranta. Tekst oczywiście musi prezentować wyższy poziom niż wcześniejsze prace dyplomowe. W momencie obrony przewód jest zamykany bez względu na to, jaki jest ostateczny efekt obrony. Doktorant może także w dowolnym momencie sam przerwać przewód doktorski, jednakże musi się liczyć z tym, że ponowne otwarcie wiąże się z zaczęciem wszystkiego od początku.